Thursday, April 9, 2015

Zuid-Afrika: a lifetime experience

Hoi hoi! Jahoor, daar ben ik weer! It's been a while. Zuid-Afrika was geweldig & in deze blogpost zal ik jullie vertellen waarom!

Na een lange reis via Cairo, kwamen we aan in Johannesburg! Daar huurden we een auto, want de volgende dag moesten we een autorit van 5 uren maken naar Bloemfontein. Maar we hadden één dag in Johannesburg en je kunt Johannesburg niet verlaten zonder een bezoek aan het Apartheidmuseum.


Het Apartheidmuseum was erg indrukwekkend. Het museum was een bijzonder gebouw en ik kreeg het er best benauwd van, er hing een drukkende sfeer. De beelden en foto's die in de tentoonstelling zaten waren confronterend en heb huilend staan kijken naar videobeelden waar mensen werden neergeschoten op straat, terwijl ik een gesprek had met een donkere jongen die vertelde dat zijn vader in die straat woonde. Nee, dat is niet niks op zo'n eerste dag in Zuid-Afrika.  
Daarna zijn we naar Soweto gereden, een township vlakbij Johannesburg en hebben we het nieuwe theater bekeken die daar recent is gebouwd (en hopelijk één van de theaters waar we met Offside in gaan spelen!). De volgende dag pikten we onze mannelijke hoofdrolspeler Katlego op en begon de rit van vijf uren. En jawel, eindelijk kwamen we aan in Bloemfontein!
We kwamen aan bij PACOFS: Performing Arts Centre of the Free State. Onze appartementjes bevonden zich op de bovenste verdieping van het gebouw (+ een enorm dak waar we op konden!).  Ik deelde samen met Renee een appartementje. Wij hadden ook een woonkamer, dus was 't ontbijt elke ochtend bij ons! Oh, en ik mis zo de ochtenden waar iedereen om 08.00 's ochtends bij ons binnen kwam lopen. 'Goeiemorgen sunshines, lekker geslapen?' of 'Hoorden jullie ook dat lawaai vannacht?' of 'Oh my god, hebben jullie ook zo'n spierpijn?'. De ochtenden waarin er zomaar thee werd gezet, sigaretjes werden gerookt, er geschrokken naar de telefoons werd gegrepen omdat er blijkbaar wifi was (die was er namelijk niet altijd, believe me). 
Primi Piatti (platti, hahahah..) was onze go-to restaurant. Een heerlijk Italiaans restaurant waar we na een week een vaste tafel kregen! De foto hieronder is het vaste uitzicht wat we hadden vanaf onze tafel, niet verkeerd he? :)
De manier van repeteren en werken was toch wel iets anders dan we in Nederland gewend zijn. Choreografiëen gewoon nadoen, niks geen telling: you have to feel it! Nou, daar sta je dan met je blanke, Nederlandse lijf. Geef mij maar gewoon 5, 6, 7, 8 en posities. Uiteindelijk hebben we wel met een soort van telling gewerkt en is het goed gekomen! 
Maar toch. Wij denken altijd dat de Nederlanders zo'n lekkere 'niet zeiken, maar doen'- mentaliteit hebben. Nee hoor. Dat hebben ze in Zuid-Afrika. Zij doen gewoon, alles vanuit gevoel & daar valt van alles over te zeggen, maar het is ook prachtig. En vooral inspirerend. 
(de repetitieruimte)
V.l.n.r.: mijn ooit zo vlekkeloze witte schoenen, om 5.45u in de ochtend aankomen op Cairo Airport, de achterbank tijdens de terugreis naar Johannesburg was the place to be, heerlijk geluncht bij Nando's na een inspirerende kerkdienst op de zondagochtend.

Ik wil Dick van den Heuvel en Gerda van Roshum van Homemade Productions, nogmaals, super bedanken voor deze lifetime experience. Dit project moet gewoon van de grond komen, hoe dan ook! Ik kan er nog veeeeeel meer over schrijven, maar er is een hele Offside BLOG die je ook echt moet bekijken: www.offsideblog.nl
Op deze website kun je uitgebreide blogs en video's vinden over ons avontuur in Zuid-Afrika!

Heel veel liefs,
Eke
Two Little Birds


No comments:

Post a Comment